در چند سال گذشته، متوجه شدم که در سوگواری برند پلی استیشن که با آن بزرگ شده ام، هستم. زمانی که من بچه بودم، پلی استیشن یک پلتفرم عجیب و غریب بود که دارای نوسانات خلاقانه عجیب و غریبی بود که اکنون فقط می‌بینید که ناشران مستقل شانسی برای آن دارند. با این حال، در دوران PS5، سونی فرمول اکشن ماجراجویی سینمایی را دو برابر کرده است که در مقایسه با آن احساس امنیت کمتری (هر چند احتمالاً سودآورتر) می کند. این یک محور قابل درک است، اما من را تشنه تجربه‌های متنوع‌تر در PS5 می‌کند.

خوشبختانه، این میل با آن ارضا شده است بشریت، یک بازی که در حال حاضر چندین تمجید چشمگیر را از من دریافت کرده است. این بهترین دلیل برای اشتراک PS Plus است، بهترین بازی موجود در حال حاضر بر روی PlayStation VR2، و شاید بهترین دوره انحصاری کنسول PS5 (این بازی از طریق Steam بر روی رایانه شخصی نیز موجود است). این گیج منحصربه‌فرد دارای تمام نشانه‌های آن دسته از آثار کلاسیک پلی‌استیشن است که من عاشق آن هستم… به جز این واقعیت که اصلاً توسط سونی توسعه یا منتشر نشده است.

چه از بازی‌های پازل پیچیده لذت ببرید یا فقط بهانه خوبی برای استفاده از PSVR2 خود بخواهید، بشریت یکی از معدود بازی‌های «نمی‌توان از دست داد» در سال 2023 است. چیزی که به‌عنوان یک بازی ساده درباره هدایت ردیف‌هایی از مردم در حال راهپیمایی شروع می‌شود، به سرعت به یک مراقبه روشن‌فکر، چالش‌برانگیز و گاهی تاریک در مورد توانایی بشر برای تکامل و سازمان‌دهی تبدیل می‌شود.

یک بازی واقعی پلی استیشن

که در بشریت، بازیکنان یک shiba inu را کنترل می کنند که وظیفه دارد ردیف هایی از انسان های سرگردان را در اتاق های پازل گله کند. هر آزمایش در یک اتاق کوچک تنظیم می شود و تا حد زیادی حول جریان بی پایانی از انسان ها می چرخد ​​که از یک در بیرون می ریزند. در بیشتر سطوح، هدف هدایت آن ترافیک بی هدف با قرار دادن دستورات روی کاشی‌هایی است که انسان‌ها هنگام عبور از کنار آن‌ها دنبال می‌کنند. اینها شامل گفتن زمان چرخش یا پریدن به آنها و همچنین دادن قدرت تقسیم به جهات مختلف، شناور شدن و غیره است. به طور کلی، آنها باید به سمت نوعی هدف هدایت شوند، اگرچه این فرمول بعداً به روش های هوشمندانه ای تغییر می کند.

این پیش فرض برخی از تصاویر بصری قابل توجه را ایجاد می کند. دیدن هزاران انسان کوچک در حال سرگردانی روی صفحه نمایش کمی شگفت‌انگیز است – و وقتی مسیرهای پیچیده‌ای را که من برایشان در نظر گرفته‌ام را دنبال می‌کنند، تأثیرگذارتر می‌شود. یک سطح باعث شد که ردیف انسان ها را به پایین تقسیم کنم س*برتشبکه -esque تا آنها بتوانند به سه هدف مختلف برسند. یکی دیگر از من می‌خواهد با شناور کردن روی فن‌ها، آنها را به عبور از روی پل بفرستم و طاق‌های متعددی از بدن انسان ایجاد کنم. چیزی به طرز عجیبی رضایت‌بخش در آن وجود دارد. مثل تماشای مورچه‌ها است که به شکل فوق‌العاده منظم خود راهپیمایی می‌کنند.

در حالی که می توان آن را خارج از VR بازی کرد، اما تجربه آن در هدست حتی بهتر می شود. بازی من تقریباً به طور انحصاری در PSVR2 بوده است، جایی که من یک نمای پرنده از هر سطح دریافت می کنم. این به من اجازه می دهد تا در هر سطح و برنامه بازی بسیار راحت تر نگاه بهتری داشته باشم، در حالی که چشم انداز تپه مورچه را حتی بیشتر تقویت می کنم. این یک تجربه همهجانبه است و تا کنون متقاعد کننده ترین دلیل برای انتخاب هدست جدید سونی است.

بسیاری از بازی‌های پازل عالی به ذهنم می‌رسند که من از طریق آزمایش‌های جذاب آن بازی می‌کنم. سطوح دیوراما مانند آن مرا به یاد می آورد کاپیتان وزغ: ردیاب گنج، در حالی که بصری جریانی از اجسام که بی اختیار در اطراف سرگردان هستند، آن را شبیه یک نسخه مدرن می کند لمینگ. با این حال، نزدیک‌ترین مقایسه، چیزی مبهم‌تر است: اکوکروم. عنوان 2008 سونی (که در کاتالوگ قدیمی PS Plus موجود است) دارای بازیکنانی است که مسیر یک مانکن مستقل را کنترل می کنند. Humanity به شدت احساس می کند که یک جانشین معنوی برای آن عنوان است، درست تا سطح یک خالق قدرتمند که به آن طول عمر زیادی فراتر از 80 معما اصلی خود می دهد.

همانطور که از طریق آن بازی می‌کردم، باید دوباره بررسی می‌کردم تا مطمئن شوم که در استودیو پلی‌استیشن به صورت داخلی توسعه نیافته است. برای انحصاری‌های قدیمی‌تر این پلت‌فرم یک زنگ مرگ‌بار است و همان ویژگی‌های عجیب و غریب جوی را در خود جای داده است که بازی‌ها را شبیه به فانتاویژن یا IQ: Qube هوشمند خیلی دوست داشتنی شاید به همین دلیل است که سونی آن را به عنوان یک بازی رایگان برای اعضای PS Plus قرار داده است که یکی از بهترین حرکت هایی است که با پلتفرم خدمات اشتراک خود تاکنون انجام داده است. این کاملاً برای اکوسیستم فعلی پلی استیشن قرار گرفته است.

سمت تاریک انسانیت

می دانستم بشریتمعماهای چالش برانگیز مغز من را به حرکت در می آورد، اما من انتظار نداشتم که به اندازه سطح موضوعی به من ضربه بزند. اگرچه ممکن است شبیه یک بازی پازل ساده در مورد مسیریابی اشیا به یک مقصد باشد (مانند تازه مات شدهاما با انسان‌ها به جای دونات)، یک مراقبه غافلگیرکننده در مورد تکامل انسان در اینجا وجود دارد – و در عین حال، یک مراقبه تاریک.

این به دلیل تغییر بزرگ گیم پلی در میانه هفت فصل موضوعی آن است. هر مجموعه از سطوح ابزار یا ایده جدیدی را معرفی می کند که به انسان های بی هدف در ابتدا کمک می کند تا بهتر با موانع برخورد کنند. تقریباً در میانه راه، انسان‌های تحت کنترل کامپیوتری را که در رقابت با بچه‌های کوچک شما هستند، پرتاب می‌کند. این پویایی بازیگوش به سرعت به یک جنگ تمام عیار تبدیل می شود، زیرا گروه رقیب شروع به حمله با اسلحه های لیزری و شمشیر می کند. اینجاست که همه چیز به طور اساسی تغییر می کند.

حول و حوش فصل چهارم، بشریت به بازیکنان مجموعه ای از دستورات جدید می دهد: دستوراتی که انسان ها را با سلاح مسلح می کند. در حالی که قلاب گیم پلی یکسان باقی می ماند، سطوح به نبردهای تاکتیکی بلادرنگ تبدیل می شوند، جایی که بازیکنان باید راه درستی برای عقب راندن در برابر امواج دشمنان جاری پیدا کنند و آنها را در مسیر امن از بین ببرند. پازل‌های ناوبری زیبا به زودی تیره می‌شوند، با نکات ابزاری که به جای نکات پازل مفید، تشکیلات جنگی مفید را توضیح می‌دهند. من تماشا می‌کنم که گله کوچک انسان‌های گنگ من به یک شبه‌نظامی سازمان‌یافته تبدیل می‌شوند و هزاران انسان بی‌چهره را با کارایی سرد از بین می‌برند.

این یک پیچ و تاب درخشان است که از ماهیت بی سر و صدا برانداز صحبت می کند بشریت. این فقط به بازیکنان معماهای مسیریابی شیک برای سرگرمی اذیت کننده نیست. در عوض، از آن قالب برای تجسم نحوه شکل گیری تمدن ها از هرج و مرج استفاده می کند – به هر دو روش حیرت انگیز و وحشتناک. این یک تفسیر موثرتر از هر بازی Call of Duty است که من بازی کرده ام.

بشریت مطمئناً یک عنوان خاص است. برخی از راه‌حل‌های معمایی پیچیده آن مطمئناً باعث ناامیدی می‌شوند، حتی اگر بازی شامل راه‌حل‌های ویدیویی مفید برای هر یک باشد. اگرچه من هنوز آن را به هر کسی که معمولاً روی این ژانر کلیک نمی کند توصیه می کنم. این یکی از آن بازی‌های خاص و منحصربه‌فرد است که بیشتر به این موضوع فکر می‌کند که چگونه مکانیک بازی می‌تواند به طور طبیعی برخی از ایده‌ها را بهتر از هر رسانه دیگری منتقل کند. این یک تجربه کاملاً عجیب و غریب است و امیدوارم شاهد آن باشیم که سونی بیشتر در اکوسیستم فعلی خود با بودجه کلان پرورش دهد.

بشریت اکنون برای PS4، PS5 و PC منتشر شده است. با هدست های واقعیت مجازی از جمله پلی استیشن VR2 سازگار است.

توصیه های سردبیران