واشنگتن (AP) – در یک روز زمستانی در سال 1984، کیفی مملو از اسناد طبقه بندی شده دولتی در ساختمانی در پیتسبورگ ظاهر شد که کسی آن را حمل می کرد که مطمئناً قرار نبود آنها را داشته باشد.

آن شخص کریستین پربل 13 ساله بود. او کاغذها را به عنوان پروژه نمایش و گفتن برای کلاس هشتم خود به مدرسه برد. پدرش چندین سال قبل آنها را در اتاق هتل کلیولند پیدا کرده بود و به عنوان یادگاری به خانه برده بود.

به عنوان نوع دیگری از نمایش و روایت در واشنگتن در مورد سوء استفاده از اسرار دولتی آشکار می شود توسط دولت ترامپ و اکنون بایدن، اپیزود دختر مدرسه‌ای مربوط به چهار دهه پیش یادآور این موضوع است که روسای جمهور دیگر نیز اجازه داده‌اند اطلاعات امنی منتشر شود.

فرار درجه 8 و یکی معروف به مناظره هر دو شامل سوء استفاده از اسناد طبقه بندی شده بود که جیمی کارتر، رئیس جمهور دموکرات، برای مناظره با رقیب جمهوری خواه رونالد ریگان در کلیولند در 28 اکتبر 1980 استفاده کرد. در نمونه دوم، کمپین ریگان به آن دست یافت. – برخی گفتند دزدیدند – مطالب توجیهی کارتر برای مناظره.

در مستندهای امروزی، مشاوران ویژه به آنها مأموریت داده شده است که در مورد اسناد محرمانه پس از ریاست جمهوری دونالد ترامپ، که در ابتدا در برابر تحویل آنها مقاومت می کرد، و مخفی کاری های جو بایدن در دوران پیش از ریاست جمهوری که او با میل و میل آنها را پس از کشف آنها صرف نظر کرد، اما ماه ها برای مردم فاش نکرد، تحقیق کنند.

با مواد طبقه بندی شده همچنین در خانه مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور سابق، این حس قابل لمس در تالارهای قدرت وجود دارد که هر چه بیشتر مقامات یا مقامات سابق کابینه یا کمد خود را جست‌وجو می‌کنند، لحظات بیشتری از این قبیل پدیدار خواهند شد.

به گفته دو نفر از افراد آشنا، آرشیو ملی روز پنجشنبه به نمایندگان همه روسای جمهور سابق و معاونان رئیس جمهور سابق به دولت ریگان نامه نوشت تا از سوابق شخصی آنها برای هرگونه اسناد طبقه بندی شده مجدداً بررسی شود. آنها مجاز به صحبت در مورد بررسی اسناد نبودند و به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند.

پرونده های کارتر از طریق مسیری تا حدی پر پیچ و خم به دست کریستین افتاد.

دو روز پس از مناظره سال 1980، تاجر آلن پربل، اوراق را در اتاق هتل خود در کلیولند یافت که ظاهراً توسط جودی پاول، سخنگوی کارتر، جا مانده بود. پربل آنها را به خانه خود در پارک فرانکلین برد، جایی که بیش از سه سال در آنجا به عنوان یک یادگاری کم قدردانی نشستند.

کارول پربل، مادر کریستین، در آن زمان، که ظاهرا تحت تأثیر علائم طبقه بندی شده قرار نگرفت، گفت: «ما آنها را بررسی کرده بودیم، اما فکر نمی کردیم آنها مهم باشند. اما برای کلاس مطالعات اجتماعی، کریستین «فکر کرد که آنها واقعاً جالب خواهند بود. من فکر می‌کردم که آنها هم عالی هستند.»

دختر در 19 ژانویه 1984 با کیف زیپ دار به مدرسه راهنمایی اینگومار رفت.

وقتی معلم جیم دلیسیو اخطارهای روی مدارک داخل آن را دید، چشم‌هایش به هم زد. از جمله: “محرمانه، محرمانه، اجرایی” و “اموال دولت ایالات متحده”.

او سپس گفت: «واقعاً نمی‌خواستم به آن نگاه کنم. من خیلی… ترسیده بودم. من نمی خواستم بدانم.»

کنجکاوی او را تحت تأثیر قرار داد. او گفت که در آن شب، او و همسر و دخترش اسنادی را بررسی کردند که حاوی “هرآنچه می خواهید از A تا Z بدانید” در مورد تحولات جهان و ایالات متحده بود. روی یکی از پوشه ها علامت «ایران» بود. لیبی نیز در ترکیب بود.

دی لیزیو که نتوانست از طریق تلفن با خانواده کریستین تماس بگیرد، روز بعد با اف بی آی تماس گرفت که به سرعت اسناد را بازیابی کرد.

یکی از مقامات وزارت دادگستری که در آن زمان به شرط ناشناس ماندن با آسوشیتدپرس صحبت کرد، گفت که بسته اسناد 4 اینچ (10 سانتی متر) ضخامت دارد.

علیرغم اینکه دلیزیو رازها را به محل مناسب خود بازگرداند، مقامات مدرسه به دلیل تماس با مقامات قبل از رسیدن به خانواده پربل یا آنها مورد سرزنش قرار گرفتند. این کشف به تحقیقات گسترده‌تری توسط کمیته کنگره به رهبری دموکرات‌ها در مورد اسناد رسمی کارتر که توسط کمپین پیروز ریگان به دست آمده بود، کمک کرد.

وزارت دادگستری ریگان درخواست های کمیته برای تعیین یک مشاور ویژه در این مورد را رد کرد. یک پرونده دادگاه که تلاش می کرد به اجبار این انتصاب را اعمال کند، شکست خورد و پرونده جنایی مطرح نشد. بحث محو شد، اما نگرانی در مورد نحوه رسیدگی به اسناد طبقه بندی شده توسط صاحبان قدرت نبود.

در مورد کریستین، او جایگاهی در تاریخ و در پروژه مدرسه‌اش «B» به دست آورد.

___

این داستان برگرفته از یکی از نویسنده‌های آسوشیتدپرس، مارسیا دان در ژانویه 1984 و تحقیقات روندا شافنر در نیویورک است.