نیاز به حفاظت از حریم خصوصی از زمان تأسیس ExpressVPN در سال 2009 ثابت باقی مانده است، اما ابزارها، فناوری و تهدیدها همگی تغییر کرده و تکامل یافته اند. ما با Peter Burchhardt، یکی از بنیانگذاران ExpressVPN، به بحث در مورد گذشته، حال و آینده حریم خصوصی دیجیتال نشستیم.

وقتی برای اولین بار ExpressVPN را تأسیس کردید، وضعیت حریم خصوصی دیجیتال را چگونه توصیف می کنید؟

قطعا زمان بسیار متفاوتی بود. از بسیاری جهات، مردم بسیار آسیب پذیرتر بودند – حمایت های کمتری در دسترس بود و آگاهی کمتری در مورد نیاز به این حمایت ها وجود داشت. فن‌آوری‌هایی مانند رمزگذاری و پروکسی، که امروزه از اصول حفاظت از حریم خصوصی هستند، به‌طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفتند و به دست آوردن اطلاعات برای دشمنان آسان‌تر شد. امروزه، حتی اگر هیچ اقدام فعالی انجام نمی‌دهید، از قبل به‌طور قابل توجهی توسط رمزگذاری که به‌طور پیش‌فرض فعال است، محافظت می‌شوید، مانند اتصالات HTTPS یا سرویس‌های پیام‌رسانی رمزگذاری‌شده سرتاسر مانند WhatsApp یا iMessage.

در حالی که در آن زمان حمایت‌ها وجود نداشت، سازمان‌های کمتری نیز وجود داشتند که سعی می‌کردند داده‌های شما را جمع‌آوری و ترکیب کرده و به اشتراک بگذارند، در حالی که اکنون این تعداد احتمالاً بسیار افزایش یافته است. و جرایم سایبری رو به افزایش است زیرا اهداف سودآورتر می‌شوند، به‌ویژه زمانی که بیشتر زندگی‌مان را آنلاین می‌کنیم.

من فکر می کنم بسیاری از مصرف کنندگان زیاد به تغییرات خاص در تهدیدها فکر نمی کنند. دید کلی تری دارند. ممکن است در مورد چگونگی تغییر تهدیدات بیشتر توضیح دهید؟

برای مثال ISP ها (ارائه دهندگان خدمات اینترنتی) را در نظر بگیرید. در سال 2009، ISP شما اغلب به اطلاعات بسیار دقیق در مورد فعالیت های آنلاین و محتوای ارتباطات شما دسترسی داشت. اگر مثلاً یک صفحه WebMD در مورد یک بیماری خاص را مرور می‌کردید، آنها می‌دانستند که از کدام صفحه بازدید کرده‌اید و شاید بتوانند جزئیات خصوصی شما را تعمیم دهند. تا سال 2023، وضعیت از بسیاری جهات بهبود یافته است و در بیشتر موارد ISP ها به لطف رمزگذاری نمی توانند جزئیات زیادی را ببینند. آنها ممکن است ببینند که شما به طور کلی از WebMD بازدید می کنید، اما نه از کدام صفحات خاص. و البته، با یک VPN، آنها حتی نمی بینند که شما اصلاً در WebMD هستید یا چیزی در مورد سایت هایی که بازدید می کنید یا برنامه هایی که استفاده می کنید نمی دانند.

از طرف دیگر، نحوه جمع آوری داده ها به روش های دیگر بسیار نگران کننده است. حجم عظیم فعالیت های آنلاین به طور تصاعدی افزایش یافته است و اکنون تکنیک های پیچیده تری برای پیوند هویت به داده های فعالیت وجود دارد. در نتیجه، کارگزاران داده اکنون می‌توانند پروفایل‌های شگفت‌آوری کاملی از افراد بسازند، معمولاً بدون اینکه آن افراد آگاه باشند یا رضایت معنی‌داری داشته باشند.

شما همچنین اشاره کردید که چگونه آگاهی در گذشته کمتر بود. چه چیزی این آگاهی را تغییر داده و مکالمه پیرامون حریم خصوصی دیجیتال را در سال‌های اخیر شکل داده است؟

گفتگو در مورد حریم خصوصی دیجیتال به لطف یک جریان ثابت از عناوین در مورد موضوعات مرتبط با حریم خصوصی، به طور قابل توجهی تکامل یافته است. به‌علاوه، دیدن شرکت‌هایی مانند اپل که حریم خصوصی را به عنوان پیشنهاد اصلی فروش برای محصولات و خدمات خود می‌سازند، دلگرم‌کننده می‌بینم که به ایجاد تغییر در صنعت کمک کرده و همچنین نشان‌دهنده تغییر در اولویت‌های مصرف‌کننده است.

امروز، مهم ترین چالش هایی که از نظر حفظ حریم خصوصی آنلاین خود با آن روبرو هستیم، چیست؟

من فکر می‌کنم مدیریت هویت چالش جالبی است که امروزه از نظر حفظ حریم خصوصی آنلاین با آن روبرو هستیم. استفاده از VPN می‌تواند تعداد شرکت‌هایی را که می‌توانند فعالیت‌های ما را ببینند به میزان قابل توجهی کاهش دهد، اما هنوز هم شرکت‌هایی هستند که فعالیت‌های ما را زمانی که مستقیماً با آنها در تعامل هستیم، مشاهده می‌کنند. به عنوان مثال، فرض کنید برای یک برنامه دوستیابی ثبت نام کرده اید و اطلاعات شخصی مانند مکان و سرگرمی های خود را به اشتراک می گذارید، سپس به طور جداگانه در انجمنی ثبت نام می کنید که در آن نظرات خود را در مورد موضوعات بحث برانگیز بحث می کنید، و همچنین جزئیات خانواده خود را با یک وب سایت تحقیقاتی اجداد به اشتراک می گذارید. هر شرکت اطلاعات محدودی در مورد شما دارد. اما اگر این شرکت‌ها داده‌ها را بین یکدیگر به اشتراک بگذارند، معمولاً از طریق اشخاص ثالثی که به عنوان واسطه عمل می‌کنند، به آنها اجازه می‌دهد تصویری بسیار کامل از فعالیت‌های شما بسازند. یک راه حل بالقوه انجام فعالیت های آنلاین به عنوان هویت های مختلف است که به سختی به یکدیگر مرتبط می شوند، در نتیجه مقدار داده هایی را که می توان برای ایجاد یک نمایه جامع ترکیب کرد محدود کرد، اما انجام این کار برای یک فرد معمولی آسان نیست.

آیا می‌خواهید بگویید که هوش مصنوعی در این امر نقش دارد یا فقط یک کلمه کلیدی است؟

قطعا. فکر می‌کنم هوش مصنوعی به عنوان بسط این ایده عمل می‌کند که داده‌های موجود در حوزه عمومی تجزیه و تحلیل می‌شوند و در دسترس بسیاری قرار می‌گیرند، و زمانی که داده‌ها در پرونده ثبت شوند، در آنجا باقی می‌مانند و می‌توانند به طور نامحدود استفاده شوند. این نیاز به احتیاط در مدیریت هویت و داده های مرتبط با آنها را تقویت می کند.

از طرف دیگر، برای استناد به یک کلمه کلیدی دیگر، ظهور متاورز ممکن است در واقع فرصت هایی را در این جبهه ایجاد کند. در حال حاضر، به نظر نمی‌رسد که حریم خصوصی و ناشناس بودن موضوع اصلی متاورز باشد، اما امیدوارم جایی باشد که بتوانیم چهره یا هویت جدیدی داشته باشیم به گونه‌ای که به خود دیگرمان مرتبط نباشد. در مقابل، در دنیای واقعی محافظت از ناشناسی که قبلاً در فضاهای عمومی از آن لذت می بردیم به طور فزاینده ای دشوار است. همانطور که فناوری تشخیص چهره پیشرفت می کند و دوربین ها حتی بیشتر در همه جا حاضر می شوند، فعالیت های ما در زندگی عمومی به طور فزاینده ای از طریق چهره ما به هویت ما مرتبط می شود. مکان اصلی که ما هنوز می توانیم حریم خصوصی را در دنیای فیزیکی حفظ کنیم این است که کسی را به خانه خود دعوت کنید. شاید متاورس بتواند بسط امنی برای آن ارائه دهد.

آیا تصورات نادرستی یا افسانه ای در مورد حریم خصوصی آنلاین وجود دارد که بخواهید برای خوانندگان ما از بین ببرید؟

برای بسط مبحث ناشناس بودن، این حوزه ای است که اغلب به اشتباه درک می شود و موضوعی پیچیده با تفاوت های ظریف است. این بستگی به ناشناس بودن نسبت به چه کسی و در چه مقطعی از زمان دارد. داده‌هایی که ممکن است ناشناس به نظر برسند، وقتی هویت‌ها به هم مرتبط می‌شوند، می‌توانند بی‌نام شوند و اطلاعات حساسی را درباره یک فرد نشان دهند. بسیار مهم است که محدودیت های ناشناس بودن را درک کنیم و از نحوه استفاده و پیوند هویت خود به صورت آنلاین آگاه باشیم.

در نهایت، سه توصیه ای که می خواهید به خوانندگان ما برای کمک به ایمن ماندن در فضای آنلاین داشته باشید چیست؟

از هویت هایی که استفاده می کنید و نحوه پیوند آنها با یکدیگر آگاه باشید. نام کاربری و آدرس ایمیل ما اغلب اولین قسمت هایی هستند که هویت را تعریف می کنند. توصیه می‌کنم از بسیاری از آدرس‌های ایمیل منحصربه‌فرد استفاده کنید، مانند آدرس‌هایی که توسط iCloud’s Hide My Email یا Firefox Relay ارائه می‌شوند. این به شما کمک می کند حضور دیجیتال خود را بهتر مدیریت کنید و از حریم خصوصی خود محافظت کنید.

علاوه بر این، داشتن VPN همیشه روشن برای رفع نقص طراحی اساسی در اینترنت که داده‌های فعالیت را بیش از حد عمومی می‌کند، ضروری است. ExpressVPN راه درازی را در بهبود کیفیت خدمات پیموده است، به طوری که استفاده از سرویس همیشه روشن شده است. من فکر می کنم این یک راه کلیدی است که ارائه دهندگان VPN می توانند خود را متمایز کنند.

و در نهایت، از طبیعت وحشی در فضای باز قدردانی کنید. قدم زدن در یک خیابان شهر، مرکز خرید یا دفتر – احتمالاً به دلیل دوربین‌ها، ردیاب‌های Wi-Fi و بلوتوث و سایر نظارت‌ها یا نظارت، نه خصوصی و نه ناشناس است. اما حداقل در حال حاضر، فضای بیرونی عالی از بسیاری از آن‌ها عاری است و همچنان حوزه‌ای است که می‌توانیم حریم خصوصی را حفظ کنیم، شبیه به حریم خصوصی که در خانه‌های خود از آن لذت می‌بریم.