در کنفرانس توسعه دهندگان بازی امسال، هوش مصنوعی خبرساز شد. چندین گفتگو پیرامون این فناوری در حال تکامل انجام شد و توسعه دهندگان در مورد چگونگی ادغام آن در بازی ها بحث کردند. این موضوع بحث‌برانگیز در طول نمایش بود، اما به نظر می‌رسید یکی از ارائه‌ها باعث شگفتی شرکت‌کنندگان شد. Square Enix یک نمایش زنده 30 دقیقه ای از یک بازی رمز و راز هوش مصنوعی را میزبانی کرد که نشان می داد چگونه این فناوری می تواند یک نیروی خوب باشد و به بازیکنان کنترل بیشتری بر آنچه می گویند و NPC هایی داشته باشد که مطابق با درخواست ها پاسخ می دهند.

یک ماه بعد، Square آن دمو را به صورت رایگان برای عموم منتشر کرد. اگر همین الان به استیم بروید، می توانید دانلود کنید پرونده قتل سریالی پورتوپیا و خودتان آن را امتحان کنید در واقع، بسیاری از بازیکنان رایانه شخصی در حال حاضر … و پاسخ چندان مهربانانه نبوده است. در زمان نگارش، نسخه نمایشی فناوری دارای رتبه “بسیار منفی” با بیش از 250 بررسی کاربر است. در حالی که برخی از آن‌ها می‌توانند بمب‌های بازبینی ارتجاعی از سوی مخالفان فناوری باشند، به نظر می‌رسد بسیاری از آن‌ها انتقادات موجهی هستند که تجربه‌ای فوق‌العاده محدود را مطرح می‌کنند.

یکی از بررسی‌ها می‌گوید: «ممکن است فناوری هیجان‌انگیزی در پشت پرده وجود داشته باشد، اما برای کاربران نهایی، واقعاً شبیه یک موتور زبان از اواخر دهه 90 است. “این فقط به پرس و جوهای فوق خاص پاسخ می دهد و حتی به اندازه نصف آنها انعطاف پذیر به نظر نمی رسد که آنها وانمود می کنند.”

آنها اشتباه نمی کنند. پروژه آموزشی دقیقاً اولین نگاه قوی برای ازدواج بالقوه بازی و هوش مصنوعی نیست. پرونده قتل سریالی پورتوپیا یک نسخه ی نمایشی فناوری عجیب است که به نظر می رسد مشکلاتی را که قصد دارد حل کند بسیار بدتر می کند. با وجود این، من حاضر نیستم تلاش‌های Square Enix را کاملاً بر اساس آزمایش نادیده بگیرم، زیرا می‌توانم مناطقی را ببینم که این فناوری می‌تواند در بلندمدت مفید باشد.

پردازش غیر طبیعی زبان

پرونده قتل سریالی پورتوپیا به عنوان یک بازسازی مدرن از یک رمان تصویری قدیمی ژاپنی عمل می کند که برای اولین بار در سال 1983 منتشر شد. هدف در اینجا واضح به نظر می رسد: با تضاد یک بازی ماجراجویی محدود و قدیمی با نسخه جدیدی که توسط هوش مصنوعی پشتیبانی می شود، نشان دهید که فناوری بازی های ویدیویی تا کجا پیش رفته است. در یک کتابچه راهنمای همراه با دانلود، Square Enix زمینه ای را در مورد آنچه که پروژه سعی در نشان دادن آن دارد ارائه می دهد.

در این مقاله آمده است: «در زمان عرضه اولیه بازی، بیشتر بازی‌های ماجراجویی با استفاده از سیستم «ورودی فرمان» انجام می‌شد، جایی که از بازیکن خواسته می‌شد تا متنی را تایپ کند تا درباره عملکرد شخصیت خود تصمیم بگیرد. سیستم‌های ورودی متن آزاد مانند این به بازیکنان اجازه می‌دهد تا آزادی زیادی را احساس کنند. با این حال، آنها با یک منبع مشترک ناامیدی همراه بودند: بازیکنان می‌دانستند چه کاری را می‌خواهند انجام دهند، اما نمی‌توانستند این کار را انجام دهند، زیرا نمی‌توانستند عبارت درست را پیدا کنند.

مقدمه در ادامه توضیح می دهد که این محدودیت ها به پردازش زبان طبیعی (NLP) مربوط می شود که در آن زمان محدود بود. پروژه جدید به‌عنوان ویترینی عمل می‌کند که نشان می‌دهد در 40 سال چقدر تغییرات ایجاد شده است زیرا Square Enix NLP بهبود یافته‌ای را که در حال حاضر با آن کار می‌کند نشان می‌دهد. متأسفانه، نسخه ی نمایشی فناوری در حال حاضر به روشی که در نظر گرفته شده است، تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

وقتی بازی را باز می‌کنم، وارد یک رمان تصویری اولیه می‌شوم. من کارآگاهی هستم که در حال تحقیق در مکان‌های مختلف در سراسر ژاپن در تلاش برای حل یک قتل با یافتن سرنخ‌ها و بازجویی از مظنونان هستم. فرض من این بود که می‌توانم تقریباً هر چیزی را در کادر متن تایپ کنم و نوعی پاسخ مرتبط را دریافت کنم. بلافاصله فهمیدم که اینطور نیست. به جای اینکه مانند ChatGPT عمل کنم، به نظر می رسد که در حال تلاش برای گفتگو با سیری هستم. هر چیزی که بازی تصادفی بداند، من را با آهنگ «بیایید فعلا در مورد آن صحبت نکنیم» به من می‌رساند. در عوض، من باید مجموعه‌ای از دستورات کاملاً خاص را برای انجام هر کاری پیدا کنم. اگر می‌خواهم از غریبه‌های یک خیابان شلوغ برای اطلاعات بپرسم، باید بنویسم «از اطراف بپرس». اگر بخواهم از اسکریپت خارج شوم، پاسخ مورد نظر را دریافت نخواهم کرد. من مشکل مشابهی را در بازجویی‌ها تجربه می‌کنم، جایی که فراموش کردن گنجاندن یک “the” در یک فرمان می‌تواند باعث سردرگمی بازی شود.

بعد از 30 دقیقه، به سختی به جایی رسیده بودم. هیچ چیزی که تایپ می کردم به جواب ختم نمی شد و بیشتر متوجه شدم که همان چند عبارت را بارها و بارها تکرار می کنم تا داستان را به جلو ببرم. هر چه بیشتر به الگوهای عبارات شناخته شده ای مانند «نگاه کن…» می آموزم، داستان را در امتداد حرکت می کنم، اما شک داشتم که اسکوئر انیکس واقعاً مشکلی را که قرار بود رفع کند، حل کرده باشد. تحقیقات من به اندازه بازی‌های ماجراجویی متنی کلاسیک غیرطبیعی و خسته‌کننده بود.

بخشی از سردرگمی که من تجربه کردم ظاهراً به یک حذف بزرگ فناوری مربوط می شود. اسکوئر انیکس خاطرنشان کرد که باید ابزار تولید زبان طبیعی نسخه ی نمایشی را فعلا حذف کند و به خطر فعلی «پاسخ های غیراخلاقی» اشاره کرد. این جنبه همان چیزی است که نسخه نمایشی را به نمایشی چشمگیر در GDC تبدیل کرده است، بنابراین عدم وجود آن در اینجا کمی گیج کننده است. کاربران دقیقاً چه چیزی را در اینجا می بینند که قبلاً در بازی هایی مانند AI Dungeon نشان داده نشده بود؟

گفتار به متن

وقتی دستورات صوتی را در منوی اصلی فعال کنم، اوضاع کمی جالب‌تر می‌شود. با فشردن یک دکمه، می‌توانم درخواست‌ها را در میکروفون خود صحبت کنم و ببینم که فوراً به متن ترجمه شده و به آن پاسخ می‌دهم. راز در آن نقطه کمی طبیعی‌تر شروع به حرکت کرد، زیرا من در شهر می‌چرخیدم و سرنخ‌های درخشان را پیدا می‌کردم و با بلند خواندن آنها با شماره‌های تلفن تماس می‌گرفتم. بدون شک دیدن کلمات گفته شده که به وضوح در بازی تشخیص داده می شوند و فراتر از آن می روند، چشمگیر است جزیره مرده 2ادغام اخیر الکسا.

با این حال، آن بخش از نسخه ی نمایشی به خودی خود خسته کننده است. وقتی می‌خواستم نام‌های خاصی را بگویم، ابزار تبدیل متن به گفتار درهم می‌رفت و مجبورم می‌کرد آن‌ها را بارها و بارها بگویم تا زمانی که کامپیوتر آنها را کاملاً بنویسد. من را به روزهای بازی برگرداند سن مغز در Nintendo DS من و در تلاش برای دریافت کلمه “آبی” برای ثبت نام هستم.

اگرچه به عنوان یک ابزار آموزشی و بخشی از آموزش نرم افزار قرار گرفته است، من دقیقاً مطمئن نیستم که باید از چه چیزی حذف کنم. پرونده قتل سریالی پورتوپیا. دستورات زبانی ساده و پاسخ‌های تکراری و آماده از NPCها واقعاً دلیلی برای استفاده از مدل‌های پردازش زبان طبیعی یا درک اسکوئر انیکس برای بهبود بازی‌هایی مانند این نیست. حتی مشخص نیست که چگونه از هوش مصنوعی در اینجا استفاده می شود – این از نظرات کاربران Steam که در مورد نحوه تعامل موفقیت آمیز با بازی گیج شده اند کاملاً مشخص است.

با این وجود، دیدن این که Square Enix با آزمایش‌های فناوری خود بسیار شفاف است و به هر کسی توانایی بازی با ابزارهای در حال پیشرفت خود را می‌دهد، بسیار خوب است. این پیاده‌سازی چندان چشمگیر نیست، اما من کنجکاو هستم که ناشر در تلاش برای حل چه چیزی است. من دوست دارم یک بازی رازآلود بازی کنم که در آن بتوانم هر چیزی را که می خواهم به میکروفون بگویم و NPC ها نه تنها آن را درک کنند، بلکه به شیوه ای مرتبط پاسخ دهند (تا زمانی که خطوط فیلمنامه به نویسندگان انسانی سپرده شود). واضح است که این چیزی نیست که کسی در اینجا تجربه می کند، اما امیدواریم که این اولین قدم ضروری برای دستیابی به آن رویا باشد.

توصیه های سردبیران