جدیدترین مک های اپل با پردازنده های اینتل عرضه نمی شوند. در عوض ، آنها از تراشه جدید Apple M1 استفاده می کنند ، جایگزینی قدرتمند برای نسل های زیادی از پردازنده های اینتل که از سال 2006 کامپیوترهای اپل را تغذیه می کردند.

M1 اولین ظاهر الگوی جدیدی است که اپل آن را سیلیکون اپل لقب داده است. مک های جدید موجود با M1 شامل مک بوک ایر ، مک بوک پرو 13 اینچی ، مک مینی و آی مک جدید 24 اینچی هستند. جدیدترین آیپد پرو نیز از M1 استفاده می کند.

M1 اپل پیشرفت های شگفت انگیزی در عملکرد محاسبات ، خروجی گرافیک و عمر باتری ارائه می دهد. MacBook Air مبتنی بر M1 عملکردی برابر یا بهتر از نسخه های قبلی خود و بسیاری از رقبای Windows نشان می دهد. این حتی در مورد برخی از برنامه هایی که بطور طبیعی در دستگاههای قدیمی اینتل کار می کنند اما از شبیه سازی Rosetta 2 در MacBook Air استفاده می کنند صادق است.

اگر قصد خرید Mac یا iPad مجهز به M1 را دارید ، می خواهید خود را آشنا کنید. با این وضعیت شبیه سازی ، و همچنین چند ویژگی دیگر ، پیشرفت ها و اشکالاتی که M1 برای جدیدترین محصولات اپل به ارمغان می آورد. بیایید نگاهی به هر یک از آنها بیندازیم.

M1: یک سیستم کامل بر روی تراشه

چه آنها Windows ، macOS یا Chrome را اجرا می کنند ، اکثر رایانه های امروزی دارای مجموعه ای از اجزای محاسباتی در داخل خود هستند که هر یک وظایف مختلف پردازشی را انجام می دهند. اینها شامل یک پردازنده (CPU) برای مدیریت محاسبات ضروری ، از جمله پردازنده هایی است که برای مرور اینترنت و باز و بسته شدن برنامه ها استفاده می شود ، و دیگری (GPU) برای پردازش محاسبات گرافیکی و خروج سیگنال به صفحه مانیتور یا لپ تاپ شما.

در ماشینهای بزرگ و قدرتمند مانند رومیزی ایستگاه کاری و تجهیزات بازی ، CPU و GPU اقلام کاملاً جداگانه ای هستند که هر کدام به مادربرد متصل هستند. لپ تاپ های کوچکتر فوق العاده قابل حمل معمولاً CPU و GPU را با استفاده از آنچه در صنعت به عنوان پردازش گرافیکی یکپارچه شناخته می شود ، در یک جزء واحد ترکیب می کنند و بقیه اجزای کامپیوتر ، از جمله حافظه پنهان ، حافظه و ذخیره سازی ، در نقاط مختلف مادربرد قرار دارند.

به عنوان تکامل پردازنده های سری A اپل که مدتهاست iPhone و iPad را تغذیه می کنند ، تراشه M1 رویکرد متفاوتی را در پیش می گیرد. به جای مجموعه ای از قطعات پردازش جداگانه ، این یک سیستم واحد بر روی تراشه (SoC) است. SoC تمام محاسبات ، از جمله خروجی گرافیک را کنترل می کند ، به این معنی که هر دستورالعمل نرم افزاری می تواند از کارآمدترین قسمت M1 استفاده کند.

(اپل)

تا حدی به دلیل اینکه باید همه کارها را به طور همزمان انجام دهد ، M1 دارای حداکثر 16 هسته پردازشی است که ابرو را بالا می برد. این در مقایسه با شش هسته ای که در قوی ترین پردازنده های لپ تاپ اینتل وجود دارد ، یک تن به نظر می رسد. در واقع ، M1 دارای هسته های زیادی است ، بنابراین نمی تواند کارهای خود را سریعتر انجام دهد ، اما می تواند کارهای بیشتری را نیز انجام دهد. چهار هسته از محاسبات هستند که به محاسبات پیچیده اختصاص یافته اند و به قدرت پردازشی زیادی نیاز دارند. چهار مورد دیگر به کارهای سبک تر اختصاص داده شده است که به قدرت زیادی احتیاج ندارند ، تا اطمینان حاصل شود که تراشه بیش از نیاز خود انرژی مصرف نمی کند. وظایف به هسته مناسب در حال حرکت منتقل می شوند.

هشت هسته دیگر به پردازش گرافیک اختصاص داده شده است ، مشابه نحوه عملکرد گرافیک یکپارچه Iris اینتل. در همه دستگاه هایی که از M1 استفاده می کنند (بله ، این شامل iPad Pro جدید است) ، پردازنده گرافیکی قادر است یک مانیتور خارجی را در 60Hz و تا رزولوشن 6K تغذیه کند ، مانند Apple Pro Display XDR.

علاوه بر این ، M1 دارای یک کنترل کننده ذخیره سازی داخلی برای انتقال داده ها به و درایو حالت جامد Mac (SSD) ، و همچنین پردازنده ها ، کنترلرها و حسگرهای مختلف دیگر است که به رمزگذاری ، پردازش تصویر از وب کم ها ، و سایر وظایف ثانویه که برای عملکرد کامپیوتر لازم است.

تراشه M1 از فرایند تولید 5 نانومتری (نانومتر) استفاده می کند ، مشابه آخرین تراشه A14 در آیفون 12. در همین حال ، آخرین پردازنده های نسل 11 اینتل از فرایند تولید 10 نانومتر استفاده می کنند و اینتل انتظار تراشه های جدید را ندارد. بر اساس فرایندهای 7 نانومتری یا پایین تر از آن تا سال 2022. پس از اولین رونمایی از M1 در ماه نوامبر ، اینتل گفت که CPU های آن "بهترین تجربه را برای مشتریان جهانی در زمینه هایی که بیشترین ارزش را دارند ، و همچنین بازترین پلتفرم برای توسعه دهندگان ، امروز و آینده" ارائه می دهد. اما تفاوت بزرگ در فناوری های فرآیندی به خودی خود گویای آن است. تراشه های رایانه ای جدیدترین تراشه های رایانه ای دسکتاپ و موبایل AMD در حال پردازش 7 نانومتری هستند.

هوش مصنوعی و تراشه M1

الگوریتم های هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی (ML) برای کمک به نرم افزارهای مدرن برای اجرای نرمال ضروری هستند. پردازنده های سری A و Intel Core از مدتها قبل دارای قابلیت های هوش مصنوعی بوده اند و M1 نیز تفاوتی با آن ندارد. این موتور دارای یک موتور عصبی اختصاصی با 16 هسته پردازشی اختصاصی برای انجام وظایف AI است. آیا تا به حال عکسی را با استفاده از فیلتر خودکار لمس کرده اید ، یا لیستی از نتایج جستجوی از قبل پر شده را پیموده اید؟ این وظایف و بسیاری دیگر اغلب حداقل تا حدی به ML متکی هستند تا سریعتر اجرا شوند.

(اپل)

موتور عصبی تراشه M1 برای کارکرد صحیح به دستورات نرم افزار متکی است. بسیاری از توسعه دهندگان نرم افزار شخص ثالث الگوریتم های AI و ML را در برنامه های خود ادغام می کنند ، از جمله چندین قسمت از Adobe Creative Suite. اپل می گوید مک بوک ایر مجهز به M1 می تواند بارهای ML را تا 9 برابر سریعتر از مک بوک ایر قبلی اینتل کار کند. به همین ترتیب ، iMac 24 اینچی در مقایسه با iMac 21.5 اینچی که هنگام اجرای برنامه های ML که از موتور عصبی 16 هسته ای M1 استفاده می کنند جایگزین آن می شود ، دارای پیشرفت 3 برابر است.

در iPad Pro ، M1 یک ویژگی منحصر به فرد با قابلیت ML به نام مرکز مرحله را فعال می کند. این تراشه تصاویر دوربین های جلویی و عقب تبلت را برای شناسایی چهره پردازش می کند و سپس آنها را در مرکز در قاب نگه می دارد. هنگام حرکت ، مرکز مرحله حتی می تواند به طور خودکار حرکت کند تا شما را در عکس نگه دارد. اگر افراد بیشتری برای تماس تصویری یا Face Time به شما ملحق شوند ، مرکز مرحله نیز آنها را شناسایی می کند و بزرگنمایی می کند تا همه در نمای مناسب باشند.

آیا همه تراشه های M1 برابر هستند؟

مهم نیست که رایانه از SoC استفاده می کند یا مجموعه ای از اجزای محاسباتی جداگانه ، هنوز در معرض برخی از ویژگی های نشکن محاسبات و فیزیک است. هرچه تعداد پردازنده ها بیشتر به کار خاصی اختصاص داده شود و هر کدام از این هسته ها سریعتر اجرا شوند ، کار سریعتر انجام می شود. این فرآیند همچنین گرمای زیادی تولید می کند ، به همین دلیل است که اکثر رایانه ها دارای فن ، سینک های گرمکن و سایر تجهیزات هستند. دستگاه هایی که قدرت می دهد این عمدتاً به این دلیل است که هر دستگاه به طور متفاوتی گرما را کنترل می کند. به عنوان مثال ، MacBook Air دارای فن خنک کننده نیست ، بنابراین تراشه M1 در پیکربندی اصلی Air از یک پردازنده گرافیکی کمی قدرتمندتر استفاده می کند ، به جای هشت هسته ، هفت هسته دارد.

سرعت تراشه M1 چقدر است؟

به گفته اپل ، تراشه M1 سریعتر از پردازنده های اینتل در مک هایی است که جایگزین می شود. در برخی موارد ، شرکت ادعا می کند که بسیار سریعتر است. اپل می گوید عملکرد کلی M1 MacBook Air 3.5 برابر بیشتر از قبل است ، در حالی که عملکرد گرافیکی پنج برابر سریعتر است. در M1 MacBook Pro ، محاسبه هوش مصنوعی 11 برابر سریعتر از قبل است و اپل می گوید که می تواند تا 2.8 بار سریعتر در برنامه Xcode کد بسازد.

اپل همچنین ادعا می کند که مک های مجهز به M1 سریعتر از همتایان ویندوزی خود هستند. شرکت تخمین می زند که M1 در MacBook Air از 98 درصد لپ تاپ های فروش رفته از اکتبر 2019 تا اکتبر 2020 برتری دارد. این ادعا بر اساس آزمایشات عملکردی است که اپل در داخل انجام داده است ، اگرچه این شرکت جز در مورد آنها جزئیات بیشتری ارائه نمی دهد. می گویند که آنها معیارهای "استاندارد صنعت" هستند.

(اپل) دارد

معیارها به راحتی دستکاری می شوند ، به همین دلیل است که آزمایش عینی شخص ثالث بسیار مهم است. آزمایشات خود ما در آزمایشگاه های PC MacBook Air ، MacBook Pro و Mac mini تصویری کمی متفاوت از عملکرد ارائه می دهد. ما دریافتیم که هنگام اجرای برنامه های بومی ، M1 برتری خود را نسبت به پردازنده های رایانه ای Core i7 لپ تاپ اینتل حفظ می کند. با این حال ، هنگام اجرای برنامه هایی که از شبیه سازی Rosetta 2 استفاده می کنند ، عملکرد با تراشه های اینتل یا در برخی موارد کمی بدتر است.

برای مثال تبدیل ویدیو را در نظر بگیرید. جدیدترین مک بوک پرو 13 اینچی مجهز به M1 ، 17 دقیقه طول می کشد تا با استفاده از برنامه منبع باز ترمز دستی که در شبیه سازی Rosetta 2 اجرا می شود ، یک کلیپ ویدیوی 4K را به 1080p تبدیل کند. این تقریباً معادل 15 دقیقه سلف قبلی خود با پردازنده Core i7 و Dell XPS 13 مجهز به Core i7 است که هر دو هنگام ترمز دستی دستی کار می کنند. اما همان کار را با استفاده از نسخه بتا Handbrake انجام دهید که بطور طبیعی روی پردازنده M1 اجرا می شود و زمان رمزگذاری برای مک بوک پرو فقط 8 دقیقه کاهش می یابد. این بیش از دو برابر سریعتر است ، که می تواند بسیاری از متخصصان خلاق را که مدت زمان صرف شده برای آنها به طور قابل توجهی مانع بهره وری می شود ، خوشحال کند.

آیا برنامه های من بر روی M1 Mac اجرا می شود؟

یک تراشه به اندازه نرم افزاری که بر روی آن کار می کند خوب است و بسیاری از برنامه های macOS طوری طراحی شده اند که روی پردازنده های اینتل اجرا شوند ، نه M1. توسعه دهندگان شروع خوبی داشتند ، زیرا اپل سال گذشته یک کیت توسعه به آنها پیشنهاد کرد تا به آنها در ترجمه کد خود به M1 کمک کند. اکنون که مک های مجهز به M1 چند ماه است که به فروش می رسند ، تعداد بیشتری از برنامه های شخص ثالث می توانند بومی بر روی آنها اجرا شوند. Adobe Photoshop یکی از بردهای بزرگ حرفه ای های خلاق بود که جدیدترین نسخه اوایل امسال رونمایی شد و از M1 پشتیبانی می کند.

فقدان پشتیبانی بومی M1 به این معنی نیست که برنامه های شخص ثالث اصلاً اجرا نمی شوند. برای برنامه هایی که هنوز این انتقال را انجام نداده اند ، آنها همچنان قادر خواهند بود از طریق نرم افزار Rosetta 2 شرکت ، که می تواند به عنوان شبیه ساز عمل کند ، بر روی مکینتاش جدید اجرا شود. اما اگر برنامه ها کشیده شوند تعجب نکنید. اپل در مستندات توسعه دهنده Rosetta 2 می نویسد: "فرایند ترجمه زمان می برد ، بنابراین کاربران ممکن است متوجه شوند که برنامه های ترجمه شده گاهی اوقات راه اندازی می شوند یا کندتر اجرا می شوند."

سیستم های اینتل و M1 به عنوان یک مزیت دیگر ، برنامه های iPhone و iPad اکنون می توانند مستقیماً بر روی مکینتاش M1 اجرا شوند.

اگر به جای آن مک مک بخواهم؟

در حالی که سیلیکون اپل آینده اکوسیستم Mac است ، Mac های مجهز به اینتل یک شبه از بین نمی روند. مک بوک ایر جدید و مک مینی جدید از M1 منحصراً استفاده می کنند ، اما اپل همچنان مک بوک پرو 13 اینچی با پردازنده های Intel Core i5 یا Core i7 را به عنوان گزینه ارائه می دهد. به همین ترتیب ، iMac های 21.5 اینچی و 27 اینچی با انتخاب پردازنده های اینتل همچنان به فروش می رسند. حتی یک تراشه 10 هسته ای Core i9 نیز وجود دارد که از iMac رده بالای 27 اینچی استفاده می کند.

برخی از این مدل ها ممکن است برای کاربرانی که نیاز به اجرای برنامه های قدیمی اینتل دارند یا نیاز به قدرت پردازشی گسترده ای دارند که Core i9 ارائه می دهد ، انتخاب بهتری باشد. اگر به دنبال خرید Mac یا iPad Pro جدید هستید ، برای همه دیگر ، M1 راه روشن است.