به گفته فورد و دیگران ، تاکسی های کاملاً خودمختار تا اوایل دهه آینده می توانند در خیابان های عمومی مستقر شوند. و در حالی که فناوری خود رانندگی با سرعتی بسیار سریعتر از آنچه تصور می شد پیشرفت می کند ، انسان در موارد خاص هنوز راننده بهتری است.

سنسورهای مورد استفاده در اتومبیل های رانندگی – رادار ، Lidar ، دوربین ها – و نرم افزار همراه هنوز نمی توانند از جنبه های مشابه جمع آوری اطلاعات و پردازش اطلاعات پیشی بگیرند. مغز انسان این فرضیه یک سفره سفید اخیر توسط Brandon Schoettle ، مدیر پروژه در موسسه تحقیقات حمل و نقل دانشگاه میشیگان است.

"ماشین ها / رایانه ها به طور کلی برای انجام کارهایی مانند رانندگی ، به خصوص در رابطه با زمان واکنش (سرعت) ، مناسب هستند." خروجی و کنترل قدرت ، ثبات و پردازش اطلاعات چند کاناله ، "Schoettle می نویسد. اما وی می افزاید: "رانندگان انسانی هنوز به طور کلی از نظر استدلال ، ادراک و حس کردن هنگام رانندگی یک مزیت را حفظ می کنند."

ممکن است یک شخص مثلاً بتواند تفاوت بین یک آسمان خاکستری و تریلر را درک کند. نیمه ای که تقریباً همان رنگ است. اما همانطور که در تصادفات مرگبار تسلا مدل S نشان داده شده است ، یک ماشین خود رانندگی نمی تواند محدود شود.

برای سنسورها و نرم افزارهای رانندگی محدودیت های بی شماری دیگری وجود دارد. انسانها حتی می توانند در خط خود بمانند حتی اگر علائم جاده ای محو یا کاملاً از بین رفته باشد. آنها همچنین می توانند به سرعت و به راحتی بگویند آیا شخصی که از خیابان جلوتر عبور می کند به جای توجه به اتومبیل که به سمت آنها حرکت می کند به تلفن خیره شده است. قادر به کشف حرکات دستی است که رانندگان انسانی برای برقراری ارتباط از آن استفاده می کنند ، از جمله موج در ایستگاه چهار طرفه ، رمزگشایی تماس چشمی ظریف اما حساس که بین رانندگان و پیاده ها معمول است ممکن است طولانی تر شود. محققان دانشگاه واشنگتن اخیراً نشان داده اند که چگونه اتومبیل های رانندگی حتی با تغییر جزئی در علائم راهنمایی و رانندگی می توانند فریب خورده ، در حالی که یک انسان می تواند فوراً ، یک علامت توقف یا حتی محدودیت سرعت را با یک نگاه مشخص تشخیص دهد. اینكه اطاعت كنند موضوع دیگری است.

رانندگی مانند یک خفاش در شب

اما به همان اندازه انسانها در رانندگی خوب هستند ، ماشین آلات دارای مزایای مشخصی هستند.

برخی از قابلیت ها برای راننده انسانی امکان پذیر نیستند. "به گفته شویتل ، که به سنسورهای راداری اشاره می کند که می توانند شبها بسیار بهتر از انسانها را ببینند.

طبق گفته بنیاد AAA برای ایمنی ترافیک ، احتمال مرگبار وجود دارد. تصادف شب چهار برابر بیشتر است. چشم انسان در شب می تواند حدود 250 پا را ببیند و چراغهای جلو فقط می توانند منطقه را حدود 350 فوت جلوتر از وسیله نقلیه روشن کنند. سنسورهای راداری مانند خفاش هایی که از این فناوری الهام گرفته اند ، اشیاء را تا 820 پا جلوتر تشخیص می دهند ، حتی در نور کم یا بدون نور. سنسورهای Lidar دارای عمق میدان مشابهی هستند و می توانند اجسام 360 درجه را در اطراف وسیله نقلیه تشخیص دهند.

ترکیب این قابلیت ها از طریق فیوژن سنسور و نرم افزار در نهایت باعث می شود فن آوری خود رانندگی برتری نسبت به انسان داشته باشد. اما در حال حاضر ، "شما احتمالاً در اتومبیل خودران ایمن تر از یک راننده 16 ساله یا 90 ساله هستید. اما احتمالاً با هشدار ، باتجربه و راننده میانسالی به طور قابل توجهی ایمن هستید. Schotet به سیم کشی می گوید.

سنسورها و نرم افزارها پریشان ، خسته ، مست و سنگسار نمی شوند و می توانند در شب و در شرایط کم نور بهتر ببینند. . بنابراین شرط می بندم که با پیشرفت فن آوری خود رانندگی با جهش و مرزها ، وسایل نقلیه خودمختار به سرعت از توانایی انسان فراتر می روند. شاید حتی در دهه بعدی.